Οι χώρες που συνεργαζόταν με τη βαρβαρότητα
λόγω πολιτικής κατάστασης
δεν ήθελαν πολύ
να κάνουν αναφορές στο τείχος
όχι μόνο στη φάση της κατασκευής του
αλλά και στη διάρκεια της ύπαρξής του.
Το χειρότερο όμως ήταν
ότι δεν είχαν δώσει έμφαση στην πτώση του.
Αυτά τα δεδομένα είχαν δημιουργήσει
μια επικίνδυνη αθωότητα
που δεν μπορούσε να πάρει θέση
σε αυτό το ιστορικό θέμα.
Μετά από 60 χρόνια
ακόμα υπήρχαν άνθρωποι
που δεν ήξεραν τίποτα
για το τείχος της ντροπής
γιατί είχαν ιστορικές ενοχές
αυτοί που έγραφαν την επίσημή τους ιστορία.
Οι δογματικοί είχαν αποφύγει
τις κριτικές των λαών
μέσω της αποσιώπησης της ιστορίας
και γι’ αυτό ήταν σημαντικό
να γίνει η αποκατάστασή της
ή ακόμα και η αναθεμελίωσή της.