Με τις αναφορές που έκανε
άρχισαν να βλέπουν διαφορετικά
τη Μνήμη της Γερμανίας
γιατί ήξεραν περισσότερο πια
τι είχε υποστεί και αυτή.
Το Checkpoint Charlie έγινε Μουσείο
για να δείχνει σε όλους τι είχε ξεπεράσει
εντός του ψυχρού πολέμου.
Ήταν και αρχείο όλων των αποδράσεων
που είχαν κάνει οι Γερμανοί
που δεν ήθελαν να ζήσουν
τη σοβιετική κατοχή.
Έμαθαν με αυτόν τον τρόπο
ότι για να δικαιωθεί ένας αγώνας
έπρεπε να γίνει γνωστός.
Όσοι ήταν αυτής της βαρβαρότητας
δεν ήθελαν να μαθευτεί η ιστορία
του τείχους της ντροπής
και του αγώνα για την απελευθέρωση
γιατί φοβόντουσαν ότι ήταν παράδειγμα
που έδειχνε ότι το σύστημα
δεν ήταν αήττητο
κι ότι η αντίσταση στο σύστημα
είχε νόημα για τους ανθρώπους
αφού ανήκαν στην Ανθρωπότητα.