Δεν είχαν αντιληφθεί στην αρχή πόσο το τείχος

του Βερολίνου τους είχε βοηθήσει για να δουν

ποιος έπρεπε να είναι ο ρόλος τους στα κατεχόμενα.

Τα άγνωστα δεδομένα είχαν αλλάξει όλα τα δεδομένα

που είχαν στο μυαλό τους πριν αρχίσει τις εξηγήσεις

της στρατηγικής ιστορίας.

Είχαν την εντύπωση ότι απλώς συμπλήρωνε

ένα κενό της μνημοσύνης τους αλλά είχε ήδη

αρχίσει να μεταμορφώνει τη σκέψη τους

για να δουν επιτέλους το φως της στρατηγικής

της απελευθέρωσης.

Ήταν στο χέρι τους να παλέψουν μαζί

για να ζήσουν ελεύθεροι.

Το μόνο που μπορούσε να τους σταματήσει

ήταν ο ίδιος τους ο εαυτός δηλαδή

το εσωτερικό τείχος.

Αφού έμαθαν τι είχε γίνει

και ποιο ήταν το πρέπον να γίνει

άφησαν πίσω τους

τους διπλωμάτες, τους πολιτικούς

και τους δογματικούς.

Εγκατέλειψαν το έγκλημα της ουδετερότητας

με την απραξία τους.

Και έσπασαν το τείχος.