Όλοι πίστευαν
τουλάχιστον μεταξύ τους
ότι τα κατεχόμενα ήταν μόνο τα δικά τους
ενώ αυτά δεν ήταν μόνο ένα.
Όσο πιο πολλά κατεχόμενα
είχε γνωρίσει
τόσο έβλεπε την πολλαπλότητα της έννοιας
που δεν μπορούσε να καλυφτεί
από ένα παράδειγμα και μόνο.
Έβλεπε επίσης το παγκόσμιο στοιχείο.
Δεν ήταν μόνο η βαρβαρότητα
αλλά και η αθωότητα
που μεγάλωνε
με λανθασμένο τρόπο
τις πράξεις της εισβολής.
Όμως δεν υπήρχε κανένας λόγος
να την φοβούνται οι επόμενοι
που δεν την είχαν ζήσει.
Εκτός βέβαια αν οι φοβίες
των πρώτων είχαν μεταδοθεί
στους δεύτερους.
Γι’ αυτό ήταν σημαντική
η επί τόπου αυτοψία
με τις αποστολές.