Πριν την αρχή χρειαζόταν μια οργάνωση.
Μια οργάνωση ανεξάρτητη από το κόμμα,
μια οργάνωση που είχε εθνικό χαρακτήρα
μια οργάνωση που θα έφερνε μαζί της
τον κυπριακό λαό.
Η Εκκλησία δεν επαρκούσε.
Δεν μπορούσε να συμμετάσχει άμεσα
σε πολεμική σύρραξη.
Αυτή η οργάνωση έπρεπε να ξεπεράσει
το κόμμα που ήθελε να εκμεταλλευτεί
το πλαίσιο της ένωσης
για να ενισχύσει τη θέση του.
Το timing είχε αλλάξει.
Η Ελλάδα δεν ήταν πια αυτή
που ήθελε το κόμμα.
Έτσι δεν είχε πια τον ίδιο στόχο
αλλά έλεγε τα ίδια στον λαό.
Γι’ αυτό η οργάνωση ήταν απαραίτητη
κι έτσι γεννήθηκε με τη δράση της τον Απρίλιο του 1955
η Εθνική Οργάνωση Κυπρίων Αγωνιστών.
Όμως το κόμμα συνέχιζε να πρωτοστατεί
και αυτό δεν λειτουργούσε
στο πλαίσιο της συμφωνίας στη Γιάλτα.
Οι διαπραγματεύσεις του 1955 δεν κατέληξαν
στο Λονδίνο… Κοινοτικό  τέχνασμα.
Έτσι εμφανίστηκαν τα Σεπτεμβριανά του 1955.