Όσο περνούσε ο καιρός

δικαιωνόταν όλο και περισσότερο

ο αγώνας της ΕΟΚΑ.

Σιγά σιγά στη συνείδηση του κυπριακού λαού

ο αγώνας έγινε εθνικός

και αυτό το αποτέλεσμα

ήταν η ήττα του κόμματος

που ήθελε να τον κάνει ιδεολογικό.

Ο κομμουνισμός που είχε κρυφτεί

πίσω από το αντιιμπεριαλιστικό κίνημα

που αναζητούσε την ανεξαρτησία

και έλεγε ότι ήταν επίσημα

υπέρ της ένωσης με την Ελλάδα

όταν είδε ότι τα πράγματα

δεν ακολουθούσαν τη σκέψη του

άλλαξε και πάλι.

Αλλά η ήττα του ήταν ήττα.

Δεν μπόρεσε να εδραιωθεί

ούτε στην Κύπρο

η κόκκινη βαρβαρότητα.

Και σιγά σιγά απέφευγαν

οι υπεύθυνοι να πολυμιλούν

για τη δράση τους.

Ο Ψυχρός Πόλεμος δεν είχε αλλάξει πορεία.

Η υψηλή στρατηγική παρέμεινε σταθερή.