«Θα αντέχαμε βέλτιστα τους συγχρόνους μας
εάν μπορούσαν κάπου-κάπου να αλλάζουν φάτσα.
Μα όχι, το μενού δεν αλλάζει.
Πάντοτε το ίδιο φρικασέ.»

Κοντολογίς
ακόμη κι αν εγώ είναι ο άλλος
οι άλλοι είναι πάντοτε οι ίδιοι.
Είναι γι’ αυτό που εκπροσωπούν την κόλαση;
Είναι γι’ αυτό που αγαπούμε
τόσο δύσκολα κάθε μία από τις μονάδες
που αποτελούν την ανθρωπότητα
ενώ αυτή την τελευταία την αγαπάμε;
Όχι, όλο αυτό είναι παράλογο!
Ιδού γιατί είναι αυτό!