Στην αρχή δεν έγινε κατανοητή η μελλοντική ιστορία. Με τη μνήμη μέλλοντος φαινόταν μια έννοια οικεία. Έτσι χρειάστηκε ένα χειροπιαστό παράδειγμα του παρελθόντος για να γίνει πιο προσβάσιμη. Όταν ακούστηκε το βάθος της ιστορίας που είχε αλλάξει δύο φορές τον κόσμο, η συνειδητοποίηση άλλαξε και τα πνεύματα που αναγνώρισαν για πρώτη φορά τα στοιχεία που υπήρχαν πριν την έναρξη των γεγονότων που οδήγησαν ακόμα και σε μία γενοκτονία. Αυτή η αναφορά εξήγησε την χρονική αναλογία. Μετά εμφανίστηκε ένα άλλο δεδομένο που ήταν απόλυτα κατανοητό. Η κρίση είχε επηρεάσει τα νέα δεδομένα όπως η παλιά. Και πολλοί περίμεναν το ανάλογο αποτέλεσμα. Αλλά αυτό δεν συνέβη γιατί κάποιοι άρχισαν εκείνη την εποχή να μιλούν για το απέραντο γαλάζιο. Και αυτό άλλαξε ξανά την ιστορία γιατί οι άνθρωποι άρχιζαν να το πιστεύουν και να παλεύουν για να υλοποιηθεί το όραμα. Στο ενδιάμεσο σταμάτησε απότομα το ρεύμα που ήθελε να εκμεταλλευτεί την κρίση. Κι όταν έληξε και αυτό, φάνηκε η όλη εποικοδομητική στρατηγική της πειραματικής ιστορίας.