Στο μακρινό νησί
εκεί όπου όλα είναι στην άκρη
ζήσαμε διπλά την ομορφιά
στο σημείο που ο ουρανός άγγιζε τη θάλασσα.
Δεν ήταν πια ο ένας πάνω στην άλλη
αλλά δίπλα δίπλα
σε έναν απίστευτο δεσμό
που ξεπερνούσε τη φαντασία.
Έτσι ο ουρανός βυθίστηκε στη θάλασσα
και η θάλασσα ανέβηκε στον ουρανό
ταυτόχρονα
χωρίς να υπάρχει τίποτα
που να μπορούσε να τους εμποδίσει
σαν ένα νυχτερινό πιάνο
όπου έπαιζαν τέσσερα χέρια
για να προλάβουν τους περίπλοκους δακτυλισμούς
με την αντανάκλαση του φεγγαριού
στο Καστελόριζο.
Κι εκεί που κανείς δεν το περίμενε
εμφανίστηκε το περίφημο κάστρο
που σήκωσε τη νύχτα
για να λάμψουν τα άστρα
στον ουρανό και τη θάλασσα.