Καλυψώ: Θα με βοηθήσεις;
Ιωάννης: Δεν ξέρω πώς ανοίγει το λουκέτο.
Καλυψώ: Να δοκιμάσουμε τα κλειδιά.
Ιωάννης: Ποια κλειδιά;
Καλυψώ: Αυτά που είναι κοντά στην πόρτα.
Ιωάννης: Στον κρίκο; Πάει να τα φέρει.
Καλυψώ: Δοκίμασέ τα ένα ένα.
Ιωάννης: Είσαι σίγουρη ότι θα το χαρεί ο παππούς;
Καλυψώ: Τώρα που πέθανε, εμείς είμαστε η συνέχειά του…
Ιωάννης: Μα δεν άφησε το μπαούλο για μας.
Καλυψώ: Για ποιόν τότε;
Ιωάννης: Τι θα πουν οι γονείς;
Καλυψώ: Εμείς τον αγαπούσαμε…
Ιωάννης: Έχεις δίκιο. Συνεχίζει να δοκιμάζει.
Καλυψώ: Ακόμα δύο.
Ιωάννης: Πώς είσαι τόσο σίγουρη;
Καλυψώ: Θυμάμαι που έλεγε το κλειδί είναι ανάμεσα στα κλειδιά.
Ιωάννης: Άνοιξε το λουκέτο!
Καλυψώ: Άνοιξε το μπαούλο…
Ιωάννης: Είναι βαρύ… Το ανοίγει με πολλή προσπάθεια.
Καλυψώ: Τι έχει μέσα;
Ιωάννης: Έκπληξη. Την τρομπέτα του!