Δάσκαλος: Πάνω στη σκακιέρα της αντιπαράθεσης της Ανθρωπότητας με τη βαρβαρότητα πρέπει να πάρεις θέση.

Γιώργος: Δεν είναι καλύτερο να παραμείνω ουδέτερος;

Δάσκαλος: Τότε θα είσαι πάντα με τον θύτη… Σκέψου τις γενοκτονίες και το πρόβλημα των αναγνωρίσεων.

Γιώργος: Όμως Δάσκαλε θα είναι πολιτικά ορθό με αυτόν τον τρόπο;

Δάσκαλος: Σκέφτεσαι κοινωνικά…

Γιώργος: Πώς να κάνω αλλιώς;

Δάσκαλος: Σκέψου ανθρώπινα…

Γιώργος: Κι αν ξεπερνάει τις δυνατότητές μου;

Δάσκαλος: Κάνε τις απαραίτητες υπερβάσεις.

Γιώργος: Δεν θα είναι δύσκολο για μένα;

Δάσκαλος: Είναι ο μόνος τρόπος να ανήκεις στην Ανθρωπότητα.

Γιώργος: Κι αν δεν μπορώ;

Δάσκαλος: Αν δεν προσπαθήσεις, σίγουρα δεν θα μπορέσεις.

Γιώργος: Πάντως προσπαθώ κάθε Κυριακή.

Δάσκαλος:Το βλέπω και σε χαίρομαι…

Γιώργος: Θα συνεχίσω τότε.

Δάσκαλος: Θα είμαστε μαζί.