66650 - Η ομορφιά της ζωής
Ν. Λυγερός
Δύο μικροί άνθρωποι…
Περπατούσαν πολλή ώρα στο δρόμο…
Κρατούσαν μουσικά όργανα.
Ξαφνικά βρέχει δυνατά και δεν βλέπουν τίποτα πια.
Και τη στιγμή που είχαν απελπιστεί, βλέπουν μια ψηλή πύλη.
Μία πινακίδα.
“Δεχόμαστε μουσικούς”
Το χάρηκαν αφάνταστα.
Χτύπησαν την πύλη.
Και αυτή άνοιξε.
Τους φάνηκε τόσο απίστευτο που δεν πρόσεξαν τα πυκνά συρματοπλέγματα.
Βασιλική: Είναι πολύ σκοτεινά.
Παντελής: Θα φέρουμε φως…
Βασιλική: Δεν βλέπω κανένα άνθρωπο.
Παντελής: Δεν πρέπει να έχει αρχίσει η πρόβα.
Βασιλική: Ποια πρόβα;
Παντελής: Αφού ζητούν μουσικούς…
Βασιλική: Σωστό και αυτό.
Παντελής: Να περιμένουμε λίγο λοιπόν…
Βασιλική: Εντάξει…
Παντελής: Τουλάχιστον εδώ είμαστε προστατευμένοι από τη βροχή.
Βασιλική: Για να μη βραχούν και τα όργανά μας.
Βλέπουν ξαφνικά ανθρώπους να έρχονται ο ένας πίσω από τον άλλον.
Είναι όλοι ντυμένοι με τον ίδιο τρόπο.
Είναι σιωπηλοί.
Παντελής: Πρέπει να είναι μεγάλη η παράσταση με τόσους κομπάρσους.
Βασιλική: Αλλά πού είναι οι ηθοποιοί.
Παντελής: Δεν βλέπω κανένα μουσικό όργανο.
Βασιλική: Μπορεί να είναι χορωδία…
Παντελής: Καλή ιδέα…
Βασιλική: Βέβαια πρέπει να υπάρχουν κάποιοι σολίστες…
Τώρα βλέπουν άτομα με στολές…
Βασιλική: Αυτοί πρέπει να είναι! Δες τα κοστούμια τους…
Παντελής: Είναι πιο ωραία αλλά πολύ σκοτεινά και αυτά.
Βασιλική: Γι΄ αυτό μας έφεραν.
Παντελής: Ε τότε θα μας κοιτάζουν όλοι.
Βασιλική: Μακάρι.
Παντελής: Αλλά δεν ξέρουμε τι θα πρέπει να παίξουμε.
Βασιλική: Θα αυτοσχεδιάσουμε.
Παντελής: Ναι, ναι, θα είναι ωραία.
Βασιλική: Και πού θα είμαστε; Δεν βλέπω καμιά σκηνή.
Παντελής: Μη βιάζεσαι.
Οι κοστουμάτοι τους λένε να πλησιάσουν χωρίς όμως να μιλήσουν.
Βασιλική: Πρέπει να είναι prova generale…
Παντελής: Γιατί το λες αυτό;
Βασιλική: Δεν μιλούν για να μην ακούσει το κοινό.
Παντελής: Μάλλον.
Βασιλική: Άντε πάμε να δούμε πού θα μας βάλουν.
Παντελής: Θα σου αφήσω την καλύτερη θέση!
Βασιλική: Αρκεί να είσαι δίπλα μου κι εγώ θα είμαι χαρούμενη.
Παντελής: Θα είμαι στο πλευρό σου όπου και να μας πάνε.