Άκουγε επιτέλους το κομμάτι
που ακολούθησε το ζέσταμα.
Ήταν allegretto.
Deh vieni alla finestra.
Κι έπιασε τον εαυτό της
να σιγοτραγουδάει τη μελωδία…
Ήταν η περίφημη canzonetta
από τον Don Giovanni του Mozart.
Πίστεψε αρχικά ότι την είχε αποσυντονίσει
αλλά μετά από σκέψη
κατάλαβε επιτέλους αυτό που έβλεπε.
Το μαντολίνο την είχε βοηθήσει.
Δεν θα το είχε κατανοήσει από μόνη της.
Ήταν όντως θησαυρός όπως το έλεγε.
Απέναντι από το παράθυρο…
Ένιωθε μέσα της το άγγιγμα της ουσίας
που είχε έρθει από τη Βενετία.
Το χάρηκε αλλά προσπάθησε
να μην το δείξει…
Ξανακοίταξε την οθόνη
κάνοντας ένα μεγάλο zoom
και διέσχισε το τραπέζι,
έψαχνε ένα άλλο ίχνος
διαφορετικό…