Τρελάθηκε όταν βρήκε επιτέλους το ίχνος
ακριβώς εκεί που το είχε υπολογίσει.
Και η χαρά της ήταν τόσο έντονη
που έδινε την εντύπωση
που προκαλούσε
το επόμενο άκουσμα του Vivaldi…
La Folia.
Μάλιστα είχε καταλάβει και γιατί η καρέκλα
δεν ήταν ακριβώς στη θέση της
σαν τις άλλες πέντε.
Είχε τώρα την όλη εικόνα της σκηνής.
Αυτό της υπενθύμισαν
οι όμορφοι δακτυλισμοί
που κυριολεκτικά άγγιζαν
όλες τις χορδές της ψυχής της.
Ζούσε μέσα της την αναγέννηση του έργου
και κανείς δεν μπορούσε πια
να σταματήσει την κατάδυσή της
μέσα στο αίνιγμα του ζωγράφου.
Η ίδια είχε γίνει παλμός.
Ένιωθε ότι οι χορδές ήταν έτοιμες
να σπάσουν όμως πριν
πρόλαβε η αρμονία
να τη γεμίσει
ακαταμάχητα.