Ήθελε στρατηγική σκέψη για να σκεφτεί κανείς ότι το κρεβάτι είναι χώρος αναδίπλωσης. Μιλούσαν όλοι για τις συμβουλές της νύχτας σε σχέση με τον θόρυβο της ημέρας, αλλά δεν το συνδύαζαν πάντα με την έννοια του κρεβατιού. Η νύχτα ήταν μόνο παραβάν χωρίς το κρεβάτι. Το κρεβάτι ήταν αυτό που επέτρεπε στους όρθιους να ξαπλώσουν χωρίς να γονατίσουν. Το γονάτισμα ήταν το σπάσιμο του όρθιου. Ενώ το ξάπλωμα ήταν η περιστροφή του όρθιου. Ήταν μία ισομετρία που άφηνε αναλλοίωτη τη στάση. Το κρεβάτι επέτρεπε τον ακίνητο περίπατο. Ήταν ο κατεξοχήν χώρος της περιπατητικής σχολής. Έτσι όσο πιο μικρό ήταν τόσο πιο πολύ σκεφτόσουν. Και αυτοί που ζητούσαν μεγάλα κρεβάτια δεν ήταν για να σκεφτούν. Μοιράζεσαι το μικρό κρεβάτι ενώ τα μεγάλα κρεβάτια χωρίζονται. Η αναδίπλωση προερχόταν από το γεγονός ότι το κρεβάτι επέτρεπε την αναθεμελίωση των ιδεών.