Το κρεβάτι έδινε τη δυνατότητα να αντιληφθεί κανείς την εμβέλεια της βραδύτητας. Αυτή δεν ήταν μόνο μια καθυστέρηση σύμφωνα με την κατηγορία της κοινωνίας. Η βραδύτητα ήταν για την Ανθρωπότητα Χρόνος απόλαυσης που επέτρεπε την ενσωμάτωση της μνήμης. Δεν είχε την ταχύτητα της λήθης. Το κρεβάτι είχε τους δικούς του κώδικες. Έδινε σημασία στις πράξεις που ήταν αργές και άφηνε τις γρήγορες κινήσεις. Η βραδύτητα ήταν το φωτογραφικό βλέμμα της ταινίας. Έτσι είχε καλύτερη ποιότητα. Αυτό που εξέταζε, το έβλεπε με κάθε λεπτομέρεια. Αυτό που έκανε, το πρόσεχε σε κάθε σημείο. Το κρεβάτι μέσω της βραδύτητας ήταν η περιποίηση του Χρόνου. Κάθε πέρασμά του ήταν σαν χάδια της θάλασσας που έπλαθαν τα βότσαλα της ακτής. Το κρεβάτι είχε την ανθεκτικότητα της βραδύτητας έτσι σε βάθος χρόνου αποκτούσε και την αναγκαία αποτελεσματικότητα. Το κρεβάτι μεταμόρφωνε τη συνάντηση σε δεσμό και τη χαρά σε αρμονία. Διότι στην ουσία το κρεβάτι ήταν πλατεία μεταμόρφωσης που επέτρεπε την ανάληψη.