Δίπλα στο κάστρο
είχε αναπτυχθεί
μικρή ζωή
οικιών
που ήταν
σπάνιες
όχι μόνο
για το θεατή
αλλά για τον άνθρωπο
που αγάπησε
το λιμάνι
σαν να ήταν
πατρίδα του
επειδή
αναγνώρισε
το πάθος
των κατοίκων
για το διαχρονικό
εφήμερο
που έπρεπε
να σωθεί.