Μετά το χρώμα που χύθηκε πάνω στον ήχο, ήρθε η ώρα της ανταλλαγής. Τα όργανα περίμεναν πώς και πώς αυτή τη στιγμή για να συγκρίνουν τους δακτυλισμούς και την καινοτομία των κλειδιών που άνοιγαν και έκλειναν τις οπές κατά βούληση. Αυτό ήταν πια το στάδιο του δεσμού αφού ο χρόνος ήταν μαζί του. Έζησε ταυτόχρονα την ανακάλυψη του ξύλου και την αποκάλυψη του μετάλλου. Το ντουέτο λειτουργούσε δυικά και η απόλαυση πολλαπλασιάστηκε αφού εξαρτιόταν από τη δράση και την ανάδραση. Είχε δημιουργηθεί ένας ζωντανός καθρέφτης που θύμιζε τους περίφημους της Venezia που ποτέ δεν είχαν ξεχάσει το θρυλικό πάθος της μουσικής του πόθου.