Μαθήτρια: Είναι θρύλος;

Δάσκαλος: Η ουσία της ιστορίας…

Μαθήτρια: Αυτό κατάλαβα.

Δάσκαλος: Χαίρομαι.

Μαθήτρια: Γι’ αυτό μ’ αγγίζει ψυχικά.

Δάσκαλος: Σ’ αγγίζει το βάρος της πανοπλίας.

Μαθήτρια: Δεν ήξερα για τον ιππότη.

Δάσκαλος: Εννοείς για εκείνη την περίοδο.

Μαθήτρια: Όταν σηκώθηκε ο θρύλος.

Δάσκαλος: Δεν είναι αυτό που περίμενες;

Μαθήτρια: Η ψυχή μου σίγουρα.

Δάσκαλος: Αυτή επαρκεί…

Μαθήτρια: Το είδα.

Δάσκαλος: Και η ζωή την ακολουθεί…

Μαθήτρια: Και αυτό το ένιωσα.

Δάσκαλος: Είναι θέμα ουσίας.

Μαθήτρια: Το ανακάλυψα.

Δάσκαλος: Τι σε ξάφνιασε;

Μαθήτρια: Η δύναμη του θρύλου.

Δάσκαλος: Είναι απαραίτητη.

Μαθήτρια: Για την απελευθέρωση;

Δάσκαλος: Αλλιώς δεν έχει νόημα.

Μαθήτρια: Γι’ αυτό τα προσόντα.

Δάσκαλος: Πρόσωπο σπαθί.

Μαθήτρια: Αυτό είδα.