Κάτω από τον Σταυρό
έβλεπε
τον πολιορκητικό
πύργο
που ποτέ
δεν εγκατέλειπε
τον αγώνα
και τη θέση του
ήταν ακόμα
πιο ζωντανός
γιατί η θάλασσα
τον είχε
αγγίξει
και ο πέτρινος
ιππότης
στεκόταν
μετέωρος
έτοιμος
να την σηκώσει
με τον καλπασμό
του λευκού
ίππου.