Αυτό που έγινε δεν μπορούσε να το εξηγήσει.

Άλλωστε σε ποιον να το πει.

Ποιος θα πίστευε ότι δέχτηκε μήνυμα από μέλλον;

Κι όμως αυτήν την εντύπωση είχε.

Αυτό είχε καρφωθεί στο μυαλό του.

Μπορεί το μέλλον να ξεκινούσε αργά

αλλά κάποιος είχε πάρει

την απόφαση της έναρξης

της όλης διαδικασίας.

Δηλαδή ότι έπρεπε να απελευθερωθούν

οι εγκλωβισμένοι του μέλλοντος

και να γίνουν οι απελευθερωμένοι του παρελθόντος.

Αλλά ακόμα κι αν η απόφαση είχε παρθεί

ποιος θα το μάθαινε;

Και γι’  αυτό όταν άκουσε:

– Γράψε το, ξαφνιάστηκε.

Θυμήθηκε ότι ήταν μια χάρη

για να γνωρίσουν τα καλά νέα.

Ήταν σαν να έπρεπε να γράψει

ένα καινούργιο ευαγγέλιο

αλλά όχι με τα στοιχεία που είχε στη διάθεσή του

αλλά με αυτά που θα εμφανίζονταν στο μέλλον

και γι’ αυτό έπρεπε να κάνει το άλμα

κι ας ερχόταν μετά η συνέχεια.