Περπατούσαμε

κάτω από την ταπεινότητα τ’ ουρανού

για να νιώσουμε μέσα μας

το θαύμα της βροχής

που πέφτει πάνω στις εκκλησίες

που πια δεν υπάρχουν

σαν βέλη δίχως τόξο

και σμιλεύαμε μέσα στη μνήμη

τους μαιάνδρους των αναμνήσεων

για ν’ αφήσουμε ένα ίχνος

προσφορά στο μέλλον

της ανθρωπότητάς μας.