Λητώ: Τι θα γίνει με το Καστελόριζο;

Όλγα: Τι εννοείς;

Λητώ: Εμείς δεν πρέπει να κάνουμε κάτι;

Όλγα: Αυτό σκέφτηκα και γω!

Λητώ: Ωραία! Τι σκέφτηκες λοιπόν;

Όλγα: Να στείλουμε κι εμείς κάρτες!

Λητώ: Μόνο δύο;

Όλγα: Όχι!

Λητώ: Δεν κατάλαβα…

Όλγα: Θα το πούμε στα παιδιά στο σχολείο!

Λητώ: Και να γράψουν όλα από μία κάρτα.

Όλγα: Αυτό θα μπορούσε να γίνει και σε άλλα σχολεία.

Λητώ: Ας το κάνουμε πρώτα στο δικό μας.

Όλγα: Έτσι θα έχουν τα άλλα ένα χειροπιαστό παράδειγμα.

Λητώ: Ωραία. Αλλά δεν θα πρέπει να τους πούμε λίγα πράγματα για το Καστελόριζο; Αλλιώς γιατί να στείλουν κάρτες;

Όλγα: Ναι, θα πρέπει… Αλλά από πού ν’ αρχίσουμε;

Λητώ: Να τους δείξουμε πρώτα το χάρτη.

Όλγα: Είναι μία ιδέα. Και αυτό είναι σταθερό.

Λητώ: Έως τώρα.

Όλγα: Και μετά να μιλήσουμε για ιστορία…

Λητώ: Θα πρέπει να διαβάσουμε…

Όλγα: Αλλιώς πώς θα εξηγήσουμε ότι λέγεται έτσι;

Λητώ: Άρα θα μιλήσουμε και για το κόκκινο κάστρο.

Όλγα: Βρήκα και κάτι άλλο…

Λητώ: Τι πράγμα;

Όλγα: Για τη Μεγίστη…

Λητώ: Είναι τόσο μικρή που μοιάζει με καλαμπούρι…

Όλγα: Τώρα δεν είναι πια…

Λητώ: Μίλησες με το δάσκαλο;

Όλγα: Πώς το κατάλαβες;

Λητώ: Για να έχεις αυτό το ύφος… Πες μου λοιπόν…

Όλγα: Θα πρέπει να τους εξηγήσουμε ότι πλέον έχει νόημα αυτό το όνομα!

Λητώ: Μα πώς είναι δυνατόν; Είναι μόνο 9 τετραγωνικά χιλιόμετρα και είναι το μικρότερο νησί των Δωδεκανήσων.

Όλγα: Ακριβώς και αυτό έχει μεγάλη σημασία.

Λητώ: Δεν το πιασα αυτό! Μου φαίνεται παράδοξο.

Όλγα: Και τα παράδοξα συμβάλλουν στη σκέψη μας…

Λητώ: Κάπου το άκουσα αυτό…

Όλγα: Σε σχέση με το μέγεθός του είναι το νησί που έχει την μεγαλύτερη ΑΟΖ!

Λητώ: Αυτό είναι απίστευτο!

Όλγα: Είναι σωστό λοιπόν να λέγεται Μεγίστη!

Λητώ: Απόλυτα!