– Πες μου γιατί φταίμε.
– Δεν φταίμε… Πρόκειται για εγκληματία…
– Και θα πρέπει να πεθάνουμε για να καταδικαστεί;
– Δεν θα πεθάνετε! Δεν θα τους αφήσουμε να ολοκληρώσουν τα σχέδιά τους.
– Στου Θεού το αφτί!
– Σας άκουσε. Μας μίλησε.
– Και γι’ αυτό είστε μαζί μας;
– Είναι το καθήκον μας ως Δίκαιοι.
– Πόσοι είστε;
– Αρκετοί…
– Δηλαδή;
– Είμαστε τα μπαχαρικά της ζωής.
– Δεν το είχα σκεφτεί με αυτόν τον τρόπο.
– Ψυχική!
– Είσαι η ζωή μου.
– Δεν ήξερα ότι είσαι η ψυχή μου.
– Τα είναι μας έχουν γίνει ένα.
– Κράμα ουσίας.
– Από την αρχή.
– Μόνο τώρα το κατάλαβα.
– Τώρα το έχεις ανάγκη.
– Αλλά ήσουν εδώ από πριν.