Αλεξία: Στο δάσος μια φωτιά έτρεχε…

Αναστασία: Προς τα πού;

Αλεξία: Στην κορυφή του λόφου…

Αναστασία: Για ποιο λόγο;

Αλεξία: Ήθελε να βρει το φως των κεριών…

Αναστασία: Ποιος έμενε εκεί;

Αλεξία: Ο ιππότης του κάστρου…

Αναστασία: Και πώς ήξερε ότι ήταν εκεί;

Αλεξία: Άκουγε το μαντολίνο του.

Αναστασία: Ποιος σου το είπε;

Αλεξία: Οι πέτρες του κάστρου…

Αναστασία:  Πότε μίλησαν;

Αλεξία: Πριν από αιώνες αλλά μόνο τώρα τις άκουσα.

Αναστασία: Πότε θα πάμε;

Αλεξία: Με τη ζέστη της νύχτας.

Αναστασία: Θα είμαι έτοιμη.

Αλεξία: Τότε εμφανίζονται οι ήλιοι.

Αναστασία: Δεν μπορώ να περιμένω…

Αλεξία: Δες τα άστρα.

Αναστασία: Τι λένε;

Αλεξία: Είναι η ώρα να βρούμε τα δώρα…

Αναστασία: Τα δώρα;