Αλεξία: Δεν μπορώ να το πιστέψω ότι θα ξαναβρεθούμε μετά από τόσο καιρό.
Αναστασία: Ούτε εγώ…
Αλεξία: Αλλά νιώθω μέσα μου αυτό το φως.
Αναστασία: Και τη φωτιά.
Αλεξία: Δεν είμαστε εδώ…
Αναστασία: Πού τότε;
Αλεξία: Πίσω στον χρόνο.
Αναστασία: Στο αεροδρόμιο…
Αλεξία: Ακριβώς, το σκέφτηκες κι εσύ…
Αναστασία: Πώς να κάνω αλλιώς;
Αλεξία: Ξαναζούμε το ίδιο…
Αναστασία: Πολυκυκλικά.
Αλεξία: Ούτε τότε μάς ανάγκασε.
Αναστασία: Πήραμε όμως την απόφαση…
Αλεξία: Άλλαξε η ζωή μας.
Αναστασία: Μπήκαμε στον κόσμο του.
Αλεξία: Και καμία κρίση δεν μπορεί ν’ αλλάξει τίποτα.
Αναστασία: Αυτό βλέπω τώρα που το ζούμε.
Αλεξία: Ανεβαίνουμε λοιπόν.
Αναστασία: Θα ακολουθήσουμε τα βήματά του.
Αλεξία: Σαν να βλέπαμε…
Αναστασία: Τίποτα άλλο.
Αλεξία: Πιστές στον απίστευτο.