Αναστασία: Δεν ήξερα ότι θα είναι τόσο ψηλά.
Αλεξία: Πιο κοντά στον ουρανό.
Αναστασία: Είναι σαν να ανεβαίνουμε σε ουρανοξύστη.
Αλεξία: Εκεί νιώθει καλύτερα το βλέμμα του.
Αναστασία: Στη Νέα Υόρκη…
Αλεξία: Και στο Λονδίνο…
Αναστασία: Παντού όπου βλέπει περισσότερα κομμάτια της Ανθρωπότητας.
Αλεξία: Κι εμείς εκεί πρέπει να βρισκόμαστε.
Αναστασία: Επειδή είμαστε το είναι του…
Αλεξία: Επειδή ζούμε ήδη μέσα στον κόσμο του.
Αναστασία: Και αλλού δεν υπάρχει τόση ανθρωπιά..
Αλεξία: Αυτή είναι η ουσία.
Αναστασία: Αυτή πρέπει να πιούμε.
Αλεξία: Για την αλλαγή κύκλου.
Αναστασία: Στο κάστρο της μνήμης.
Αλεξία: Στα τείχη της νοημοσύνης.
Αναστασία: Αντέχεις;
Αλεξία: Μαζί σου αντέχω.
Αναστασία: Ξαναγεννιόμαστε.
Αλεξία: Επειδή είμαστε του Προμηθέα…
Αναστασία: Ξαναμεγαλώνουμε
Αλεξία: Επειδή είμαστε του Έργου.
Αναστασία: Βλέπω το φως του ουρανού.