Θυμήθηκαν μια παλιά συζήτηση που είχαν στον Νέο Κόσμο όπου είχε αναφερθεί η συνομιλήτρια για την έλλειψη προστασίας των αθώων που θα είχαν πεθάνει όλοι εντός της Ευρώπης αν δεν είχαν υπάρξει οι Δίκαιοι αλλά και η στρατηγική της Ανθρωπότητας. Γι’ αυτό έπρεπε τώρα η Ευρώπη για την τιμή της να προστατέψει τους νέους αθώους από τις επιθέσεις της νέας μορφής της βαρβαρότητας αλλιώς θα είχε και πάλι δίκιο η κατηγορία της ουδετερότητας. Το ουκρανικό είχε βάλει τους πάντες ενώπιον των ευθυνών τους. Δεν υπήρχε πλαίσιο για καμία διπλωματική γλώσσα και πολιτικούς ελιγμούς. Η ίδια η Ευρώπη έπρεπε να πάρει θέση για να προστατέψει τους αθώους και να παλέψει άμεσα ενάντια στη δικτατορία της βαρβαρότητας. Δεν υπήρχε άλλος τρόπος να σωθούν τα θύματα. Δεν ήταν μόνο η πράξη που ήταν απαραίτητη αλλά ένα θαύμα. Αυτός ο αδιανόητος στόχος που έμοιαζε με ουτοπία για όσους τον άκουγαν, ήταν ήδη το όραμα που θα γεννούσε την επόμενη πραγματικότητα.