Ο πίνακας ήταν ακόμα στον τοίχο,
περίμενε να δει τον χώρο του
όταν τον αντίκρισε η μικρή μαθήτρια.

Τον κοίταξε προσεχτικά
κι είδε τη βελανιδιά
τη γαλαζοαίματη.

Τότε, κάθισε απέναντι της
για ν’ακούσει το μεγάλο δέντρο,
όταν θα μιλήσει μες τη σιωπή.

Η σιωπή του είχε πέντε κινήσεις
σαν να ήθελε να υπενθυμίσει
ένα σχήμα των παλιών αιώνων.

Και η μικρή μαθήτρια δεν κατάλαβε
τον μυστικό κώδικα του χρόνου
αλλά αποφάσισε να μάθει τον κόσμο.