Όλα ήταν εφικτά αν κανείς το ήθελε πραγματικά. Έπρεπε όμως να απελευθερώσει τα κατεχόμενα του μυαλού και αυτό δεν ήταν εύκολο. Ήθελε μεγάλη προσπάθεια, ακόμα και υπέρβαση, για όσους ζούσαν σε χώρα που είχε υποστεί κατοχή. Οι προσωπικές δυσκολίες όμως μπορούσαν να ξεπεραστούν μέσω της Διδασκαλίας. Αυτό το έβλεπαν στη συνέχεια οι πιστοί, το διασταύρωναν οι άπιστοι και το εκμεταλλεύονταν οι αχάριστοι. Διότι ο αγώνας της απελευθέρωσης ήταν πρώτα από όλα ψυχικός. Έπρεπε να χαρεί η ψυχή για να μάθει η ζωή και να πράξει η σκέψη. Δεν υπήρχε εφικτό αν δεν το ήθελε η ψυχή. Αυτό το είχαν καταλάβει στις εκκλησίες και στα κοιμητήρια. Διότι εκεί έβλεπαν στην πράξη πως διορθώνονται πρακτικά οι κινήσεις της βαρβαρότητας ακόμα κι όταν προσπαθούσε να αφανίσει κάθε μνήμη. Διότι η μνήμη χάρη στη νοημοσύνη ήταν πιο ισχυρή από τη λήθη, διότι μπορούσε από τα ίχνη, μέσω της θεωρίας των καταστροφών του R. Thom αλλά και της μορφοκλασματικής ανάλυσης, να ξαναβρεί με τα βαθιά νευρωνικά δίκτυα ό,τι είχε χαθεί για όλους τους άλλους.