Όποια και να ήταν η ερμηνεία
της υπόθεσης Κορνίλοφ
ένα ήταν το μόνο σίγουρο.
Άθελά της λειτουργούσε καταλυτικά
για την αναδίπλωση του κόμματος
που βρισκόταν σε κρίσιμη κατάσταση.
Εκμεταλλεύτηκε στο έπακρον την όλη υπόθεση
για να παρασύρει εντελώς όλη τη χώρα
και να δημιουργήσει μία δύναμη
που ήταν έτοιμη ν’ αρπάξει την εξουσία
για να εφαρμόσει το σχέδιό της.
Το κόμμα θα είχε μάλιστα
την κυριαρχία
όσον αφορά τις αποφάσεις.
Η εκεχειρία ήταν απλώς μία συνέπεια.
Κάτι το προγραμματισμένο.
Μετά άρχισαν οι διαπραγματεύσεις.
Ακόμα και τα 14 σημεία του Προέδρου
ερμηνεύτηκαν με παράλογο τρόπο.
Όμως οι συνεχόμενες ήττες
επιτάχυναν τα σχέδια.
Και θα οδηγούσαν
στην απάνθρωπη και βάρβαρη
Συνθήκη.