– Γιατί δίνετε τόση σημασία στο γαλάζιο της γης;
– Επειδή είναι ένα κομμάτι του ουρανού.
– Του ουρανού πάνω στη γη;
– Ειδάλλως η γη δεν θα ήταν παρά κόκκινη και δεν θα έβλεπε ποτέ τη γέννηση της βελανιδιάς.
– Τα δύο χρώματα ήταν απαραίτητα.
– Μια χρωματική σύνθεση που κρατά τις διαφορές.
– Πράγματι, δεν πρόκειται για ένα μείγμα.
– Ούτε ένα αμάγαλμα.
– Επειδή η διαφορά κάνει τη διαφορά.
– Ακριβώς.
– Μόνο ποιος μπορεί να το κατανοήσει;
– Οι κάτοχοι των οικοσήμων.
– Και οι άλλοι;
– Ικανοποιούνται με τις σημαίες που στο τέλος τις καίνε, επειδή δεν γνωρίζουν το νόημα.
– Δάσκαλε, αυτό δεν είναι πολύ κάθετο;
– Μόνο η αλήθεια μάς απασχολεί.
– Έστω.
– Κοίτα αυτό το χωριό.
– Πάνω στο λόφο;
– Ναι.
– Είναι ένα μεσαιωνικό χωριό;
– Ναι.
– Φαίνεται παρόλα αυτά φωτεινό.
– Είναι εξαιτίας της μουσικότητάς του.
– Μουσικότητα, είπατε;
– Μουσικότητα της κενότητας.
– Κατανοώ ακόμα λιγότερα.
– Τότε πρέπει να το επισκεφτούμε.
– Όπως επιθυμείτε, δάσκαλε.
– Δεν είναι η επιθυμία μου. Είναι μια ανάγκη για σένα.
– Εσείς ξέρετε.