Η παραγγελία, κατά βάθος, ήταν ένας τρόπος να δεις πώς ενεργεί ο άλλος. Ουσιαστικά ήταν ένα θέαμα που επέλεγες. Δεν ήταν αυτοσχεδιασμός αλλά σκηνοθεσία που ήθελες να απολαύσεις ως θεατής. Η γνωστή στους μουσικούς και τους χορευτές αλλά εκεί υπήρχε ένας φυσικός εγωισμός αφού ήταν μόνο για σένα. Εδώ τα πράγματα ήταν διαφορετικά αφού έβλεπες τη χαρά του άλλου και μπορούσε να γεννηθεί ακόμα και μεταχαρά. Η παραγγελία δεν ήταν μόνο ένα εργαλείο, αλλά ένας τρόπος ζωής, ένας τρόπος να δημιουργήσεις μία νέα πραγματικότητα μέσω του φωτός του κόσμου. Η παραγγελία  ήταν ευρηματική και γι’ αυτό προκαλούσε τόσο  μεγάλη ικανοποίηση στον αποδέκτη. Λειτουργούσε καταλυτικά μέσω τέχνης και έπλαθε το έργο χάρη στο οποίο θα υπήρχε η ζωή. Δεν ήταν μόνο σκέφτομαι άρα υπάρχω, αλλά αξιοποιώ την πηγή γνώσης για να δημιουργήσω μέλλον. Αλλιώς θα ήταν πράξη βαρβαρότητας. Όμως από την αρχή, από τη γεύση κατάλαβες τον ρόλο της ουσίας για τη δημιουργία της ομορφιάς που θα σώσει τον κόσμο. Δεν έπεσες σε καμία προπαγάνδα της κοινωνίας γιατί συνάντησες την Ανθρωπότητα. Η παραγγελία είναι να ζητάς την Ανθρωπότητα που πλάθει το μέλλον που θέλεις να ζήσεις για να την αξιοποιήσεις εκστατικά.