Όλοι έχουν να πουν κάτι για το 1974 αλλά σπάνιοι είναι αυτοί που εντάσσουν τα γεγονότα της εποχής εντός του χρονικού του Ψυχρού Πολέμου διότι οι περισσότεροι δυσκολεύονται να αναγνωρίσουν τα στοιχεία ενός proxy war. Όσοι αποφεύγουν ή παραβλέπουν τον ιδεολογικό χαρακτήρα της σύγκρουσης δεν καταλαβαίνουν σε βάθος τη σύγκρουση και ο λόγος είναι απλός. Δε συνειδητοποιούν ότι αναλύουν όλα τα γεγονότα μόνο υπό του πρίσματος της σοβιετικής προπαγάνδας που έχει αλλοιώσει τα πάντα για να μη φανεί η βάρβαρη παρέμβαση της Σοβιετικής Ένωσης πάνω στο Κυπριακό ζήτημα. Μέσω αυτής της προπαγάνδας αναλύονται όλες οι αποφάσεις της εποχής αλλά η αλήθεια είναι θεμελιακά διαφορετική. Η εισβολή του 1974 ήταν να γίνει ήδη το 1964 και δεν υπάρχει καμία δικαιολογία που να σχετίζεται με το καθεστώς της Ελλάδας εκείνης της εποχής. Ο σχεδιασμός ακολουθούσε γραμμές που είχε επιλέξει η Σοβιετική Ένωση. Αυτές υποστηρίχθηκαν από άτομα που είχαν την ίδια ιδεολογία σε βάρος του κυπριακού λαού γιατί ήθελαν να μετατρέψουν την ανεξαρτησία σε μία μεσογειακή Κούβα. Απλώς δεν κατάφεραν να υλοποιήσουν αυτό το όραμα. Όμως οι επιπτώσεις αυτής της επιλογής προκάλεσαν την τραγωδία της Κύπρου και την ύπαρξη των κατεχόμενων περιοχών.