Δε φτάνει που ζήσαμε στο πετσί μας το Κυπριακό, που είχε πνιγεί από τη σοβιετική προπαγάνδα, πρέπει να ζήσουμε το ανάλογο με το Ουκρανικό. Διότι η υποκριτική κομμουνιστική εμμονή συνεχίζει να παράγει την προπαγάνδα της χωρίς να έχει ενοχές για όσα έχει ήδη κάνει από τότε που υπάρχει. Τώρα προσπαθεί να μας πείσει ότι είναι υπέρ της ειρήνης και ότι δεν πρέπει να σταλούν οπλικά συστήματα. Αλλά δε διευκρινίζει σε όλους ότι την πρώτη ημέρα της εισβολής ήταν χαρούμενη γιατί την ερμήνευε ως μια ιδεολογική εκδίκηση, ούτε ότι τότε δε μιλούσε βέβαια για ειρήνη αφού αυτή θα βοηθούσε τον ουκρανικό λαό. Όμως φαίνεται τώρα ότι ανησυχεί για την κατάσταση. Διότι βλέπει το μέγεθος της ουκρανικής αντεπίθεσης. Έτσι φαίνεται επί του πρακτέου ότι λειτουργεί ακόμα και τώρα στο πλαίσιο της σοβιετικής προπαγάνδας. Παραδείγματος χάριν δεν προτείνει βέβαια την αποχώρηση των ρωσικών στρατευμάτων για να επανέλθει η αρχική ειρήνη και καταλαβαίνουμε ότι τελικά θέλει μόνο τη σοβιετική ειρήνη που είναι στην τελική μία καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, μια θυσία στο βωμό της ιδεολογίας που δε θέλει να σταματήσει να διαπράττει εγκλήματα κατά της Ανθρωπότητας.