Ήταν δύσκολο να αποδεχθεί ότι μία θρησκεία που ήταν τόσο ανοιχτή σε τόσα σημεία, να έχει χτυπηθεί τόσο άγρια από μία βάρβαρη θρησκεία. Κι όμως ήταν η αλήθεια. Έτσι ακόμα και το χαλί με τα σχήματα αποτελούσε μία πράξη αντίστασης σε αυτήν τη βαρβαρότητα. Εξέταζε προσεχτικά τα σχήματα για να εντοπίσει μια αναπαράσταση της φύσης. Γιατί γι’ αυτό, κανείς δεν είχε δικαίωμα να το απαγορεύσει. Μάλιστα ήταν ένας από τους λόγους που ζωγράφιζε θέματα της φύσης και βέβαια γυμνά. Διότι ήταν της Ανθρωπότητας και δεν μπορούσε να μην κάνει το πρέπον. Έτσι χάρηκε όταν αναγνώρισε τα ζώα ανάμεσα στα σχήματα. Ήταν η ουσία της αντίστασης. Όσο ισχυρή κι αν ήταν η θρησκεία της βαρβαρότητας, δεν μπορούσε να κάνει τίποτα ενάντια στη θέληση της δημιουργίας, ειδικά όταν αυτή είναι συνειδητοποιημένη. Αγάπησε ακόμα περισσότερο το χαλί με τα σχήματα γιατί κατάλαβε ότι ήταν από την πλευρά της Ανθρωπότητας. Αλλά πόσοι ήταν ικανοί να αναγνωρίσουν αυτές τις πράξεις ακόμα και σ’ ένα χαλί; Δεν είχε μεγάλη σημασία αφού οι σπάνιοι επαρκούσαν. Σκέφτηκε όμως ότι ήταν καλό να το γράψει. Για να δουν και οι άλλοι ότι οι θρησκείες που απαγορεύουν την αναπαράσταση της φύσης, δεν μπορούσαν να είναι της Ανθρωπότητας, γιατί δεν είχαν καν τη συνοχή της σκέψης, αφού απέρριπταν τη δημιουργία του Θεού.