Ο μεγάλος Χειμώνας είχε έρθει
και οι ψυχές ήταν έτοιμες
να ζήσουν και σε αυτές τις συνθήκες.
Αυτό κατάλαβε όταν διάβασε τη συνέχεια.
Τότε είδε για πρώτη φορά
το ταμπούρλο μέσα στη θάλασσα
αλλά τα χτυπήματα ακούγονταν και στον ουρανό.
Τα γράμματα πάνω στις πέτρες έλεγαν την αλήθεια εδώ και αιώνες.
Αλλά κάποιος έπρεπε να τα πιστέψει.
Μόνο που ήταν απαραίτητη η απελευθέρωση από τα κοινωνικά και θρησκευτικά της εποχής.
Ήταν θέμα πίστης.
Αυτό είχε δει από την αρχή.
Δεν ήταν βαρβαρότητα.
Αλλά άγνοια.
Την είχε αντιμετωπίσει και στο παρελθόν.
Δεν ήταν πρόβλημα γι’ αυτόν.
Η επίλυση ήταν πολυκυκλική.
Είχε ήδη το σώμα της Διδασκαλίας
κι αυτό ήταν συμβατό με το βιβλίο του παρελθόντος.
Αυτό έβλεπε όλο και πιο ξεκάθαρα
λόγω Αγάπης Ανθρωπότητας.