Όλοι είχαν αυτό το συναίσθημα σε κάποια φάση της ζωής τους δηλαδή ότι βρίσκονται μακριά από την πατρίδα. Έτσι δεν μπορούσε να μη θαυμάσει αυτόν τον Νορβηγό που είχε ζήσει κι ανακαλύψει τη Γροιλανδία. Διότι είχε μέσα του το πνεύμα του εξερευνητή και της αποστολής. Ταυτόχρονα έβλεπε πόσο σημαντική ήταν τότε η σκλαβιά αφού δημιουργούσε και ταξικά προβλήματα στο μια πρόταση γάμου που γίνεται στο τρίτο κεφάλαιο. Και βέβαια πόσο σημαντικό ήταν ήδη το αίσθημα της τιμής. Γνώριζε αυτό το ιπποτικό ύφος. Έτσι είδε ότι αυτός που είχε δυσκολίες προτίμησε να πουλήσει τη γη του για ν’ αγοράσει ένα καράβι για να πάει στη Γροιλανδία για την οποία είχε ακούσει από τον Έρικ.
Τον συγκίνησε όταν διάβασε στο τέταρτο κεφάλαιο για τη μεγάλη πείνα που είχε ζήσει τότε η Γροιλανδία γιατί στο μυαλό του είχαν καρφωθεί όλα όσα είχε μάθει στη φινλανδική του αποστολή κι ήξερε πόσο η μεγάλη πείνα είχε στιγματίσει αυτόν τον μικρό λαό που είχε και αυτός καταφύγει στην Αμερική, στη Βίνλαντ για να σωθεί επιτέλους. Και τώρα έβλεπε το ανάλογο πριν από αιώνες που είχε πάλι τη σημασία του για την εξέλιξη της ιστορίας και την ανακάλυψη του Νέου Κόσμου που ήταν ακόμα ανύπαρκτος.