81818 - Καταγραφή Podcast # 116: Ο κομμουνισμός ως έγκλημα κατά της Ανθρωπότητας

Ν. Λυγερός

Αυτό το Podcast είναι αφιερωμένο σε αυτούς που αναρωτιούνται ακόμα αν ο κομμουνισμός μπορεί να λειτουργήσει ως ένα σύστημα τόσο σε πολιτικό επίπεδο ή ακόμα και οικονομικό. Το πρώτο πράγμα που πρέπει να παρατηρήσουμε είναι ότι τα κομμουνιστικά καθεστώτα που υπάρχουν τώρα πάνω στη γη βρίσκονται στην Κίνα, στην Κούβα, στη  Βόρεια Κορέα, στο Βιετνάμ και στο Λάος. Βλέπουμε ακόμα και από τη δομή τη γεωγραφική ότι ουσιαστικά έχουμε μία τετράδα που επηρεάζεται από την Κίνα κι έχουμε ένα απομονωμένο στοιχείο, την Κούβα. Αυτά τα συστήματα είναι κάπως διαφορετικά αλλά ούτως ή άλλως προωθούν την ιδέα του κομμουνισμού. Αυτό που μπορούμε να δούμε σε πρακτικό επίπεδο είναι το πόσο κλειστός είναι ο κόσμος της Βόρειας Κορέας σε σχέση βέβαια και με τη Νότια Κορέα. Βλέπουμε την απομόνωση της Κούβας από την άλλη πλευρά. Βλέπουμε τον επεκτατισμό της Κίνας από την άλλη, κι έχουμε επίσης δύο χώρες όπως είναι το Βιετνάμ και το Λάος που λειτουργούν ουσιαστικά με έναν κλειστό τρόπο. Πολλοί αναρωτιούνται αν αυτά που είχε πει ο Marx και ο Engels έχουν υλοποιηθεί σωστά από τον Λένιν. Το πρόβλημά τους είναι πάρα πολύ απλό. Πρώτα απ’ όλα δεν κατάφερε ο Marx να επιβάλει το σύστημα που είχε προωθήσει. Υπενθυμίζουμε ότι αυτό που θα γίνει στην ουσία ο Μαρξισμός παρουσιάζεται ως κομμουνισμός με την έννοια της κομμούνας που ήταν στο Παρίσι, la commune, στην πραγματικότητα είναι ήδη ένας εκφυλισμός, δεν έχει καμία σχέση το ένα με το άλλο. Το ξέρουμε ότι υπάρχει μία αντιπαράθεση με τον αναρχισμό που προωθούσε ο Proudhon μεταξύ του  Marx και του Proudhon , και βλέπουμε ότι η Γερμανία δεν μπόρεσε να το δεχτεί αυτό το σύστημα. Αυτό τελικά έφυγε στη Ρωσία όπου θα γεννήσει την επανάσταση του ’17 και στη συνέχεια θα δημιουργήσει τη Σοβιετική Ένωση. Στην πραγματικότητα, αυτό που μπορούμε να πούμε είναι ότι, άμα υπολογίσουμε ότι η επανάσταση άρχισε το ’17 και δούμε πότε έγινε η νέα οικονομική πολιτική του Lenin, καταλαβαίνουμε ότι επί του πρακτέου το οικονομικό σκέλος δεν μπορούσε να λειτουργήσει και το είχε σκεφτεί ο ίδιος ο Lenin σαν μία ενδιάμεση λύση, προσωρινή βέβαια, η οποία ήταν τόσο προσωρινή, που είχε μια διάρκεια μεγαλύτερη από τη ζωή του. Θα είναι μόνο ο Stalin που θα το καταργήσει. Όταν βλέπουμε μετά πώς λειτούργησε η κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης σε σχέση με την αντιπαράθεσή της με την Αμερική, καταλαβαίνουμε επίσης ότι δομικά υπήρχαν προβλήματα. Θα μπορούσε λοιπόν κάποιος να πει μήπως αυτή η εφαρμογή δεν ήταν καλή. Αυτό που μπορούμε να δούμε εύκολα είναι ότι η Σοβιετική Ένωση το ’32- ’33 ουσιαστικά για να προωθήσει τον δογματισμό της διέπραξε γενοκτονία εναντίον των Ουκρανών. Μπορούμε να πούμε ότι έχει γίνει ακριβώς το ανάλογο και στην Κίνα για τα ίδια δεδομένα για να μπορεί να το ενισχύσει και να μην πει μπροστά σε όλους ότι έχει καταρρεύσει αυτό το σύστημα  και βλέπουμε ότι αυτά τα δεδομένα, άμα τα δούμε ορθολογικά, είναι αποδείξεις ότι το κομμουνιστικό σύστημα δεν μπορεί να λειτουργήσει από μόνο του γιατί έχει δομικά προβλήματα στον οικονομικό τομέα. Τώρα όσον αφορά τον πολιτικό τομέα αυτό που μπορούμε να δούμε είναι ότι απ’ τη στιγμή που επιλέγει την ισότητα κι όχι την ελευθερία, έχει μια τάση να ισοπεδώνει τα δεδομένα, για να είμαστε όλοι ίσοι, κι όχι να τα ανεβάζει, γιατί βέβαια είναι το πιο εύκολο και φοβάται την ελευθερία γιατί θεωρεί ότι είναι επικίνδυνη, όταν εξετάζουμε την αμφισβήτηση μιας ιεραρχίας η οποία καθορίζεται με ένα απόλυτο τρόπο από το σύστημα και μόνο και μόνο η ύπαρξη της ελευθερίας θεωρείται επικίνδυνη. Άρα, άμα σκεφτούμε ότι δεν θέλει την ελευθερία και προτιμάει βέβαια μία δικιά της έννοια αυτή η έννοια του κομμουνισμού, προτιμάει την ισότητα για να μπορεί να ελέγχει τους πάντες, βασίζεται σε έναν απόλυτο έλεγχο των σκέψεων των ανθρώπων για να είναι σίγουρη ότι πάνε προς την ίδια κατεύθυνση και βέβαια θεωρεί ότι οποιοσδήποτε είναι εναντίον είναι βέβαια ακραίο στοιχείο το οποίο πρέπει είτε να αφοπλιστεί, είτε να εξοντωθεί. Αν το δούμε τώρα συνολικά μπορούμε να καταλάβουμε ότι πολύ απλά ο κομμουνισμός αποτελεί ένα έγκλημα κατά της Ανθρωπότητας και ότι ποτέ δεν μπόρεσε να υποστηριχθεί αυτή η έννοια επί του πρακτέου ως εφαρμογή στην ιστορία της Ανθρωπότητας  χωρίς να παράγει εγκλήματα κατά των ανθρώπων.