Δεν ήξεραν πόσο θεμελιακή ήταν η προσευχή.

Αλλά όταν τον είδαν στο ιερό

γονατισμένο με το σπαθί του

ένιωσαν τη δύναμη της πίστης.

Αυτές γνώριζαν την ομορφιά της μόνο.

Ποτέ δεν είχαν υποψιαστεί

αυτήν τη δύναμη.

Δεν είχαν φανταστεί

αυτήν την πλευρά της πίστης.

Όσα είχαν μάθει πριν

τους είχαν διαδώσει

ότι η θρησκεία λειτουργούσε

μόνο παθητικά

σαν υποστήριξη και μόνο

αλλά με τον ιππότη που μιλούσε μόνο για πίστη

αναγνώρισαν μια βαθύτητα

που ήταν αδιανόητη.

Ποτέ δεν είχαν ζήσει κάτι το ανάλογο.

Δεν είχαν ζήσει

αυτήν τη νυχτερινή επίγευση

που συνέχιζε την ημέρα

χωρίς να υπάρχει

καμία διακοπή.

Αυτή ήταν η πίστη.

Δεν λειτουργούσε μόνο μέσα στην εκκλησία

γιατί ζούσε παντού.

Αυτό είχαν καταλάβει

με τα χρόνια που ήταν μαζί του.

Η πόρτα δεν άλλαζε τίποτα

ήταν ο ίδιος μέσα κι έξω

το ιερό ήταν υποστήριξη

αλλά αυτός ήταν υπερστήριξη

σε κάθε περίπτωση.