Ήταν σαν θαύμα να ακούν τα μουσικά όργανα
μέσα στην εκκλησία
γιατί ήταν η απόδειξη ότι την προστάτευε.
Δεν υπήρχε πια ο φόβος
που δικαιολογούσε την απουσία οργάνων.
Πόσοι ήταν αυτοί που πίστευαν
στην απαγόρευσή τους
γιατί πολύ απλά είχαν ξεχάσει
τον αρχικό λόγο
που ήταν η προστασία των πιστών.
Έτσι μετά απλώς πίστευαν
ότι πίστευαν
αλλά τίποτα περισσότερο.
Ενώ στον ναό του κάστρου
μπορούσαν να ζήσουν
την ελευθερία της πίστης
χωρίς κανέναν φόβο
και γι’ αυτό υπήρχε η άνεση
κι η απόλαυση.
Αυτή τη χαρά οι ψυχές
δεν την είχαν ζήσει πριν
γιατί ποτέ δεν ήταν ελεύθερες
ν’ ακούσουν την ουσία.
Έβλεπαν ότι η βαθιά αγάπη
υποστήριζε ουσιαστικά την πίστη
κι έτσι κατάλαβαν
την ημέρα του δώρου
τι σήμαινε
η έκσταση.
Δεν ήταν πια μόνο πίστη
αλλά και ζωή.
Δεν πίστευαν μόνο
ζούσαν.