Είχες δει τον χρυσό πάνω στις εικόνες

αλλά ποτέ δεν είχες σκεφτεί

πώς είχε γεννηθεί αυτή η ιδέα

ενώ ήταν θέμα χρόνου

κι η επιλογή του μετάλλου

ήταν για να δείξει

τη διαχρονικότητα του φωτός.

Ήταν ένας άλλος ισομορφισμός.

Ξεπερνούσε τη νύχτα

για να φέρει την ημέρα

και συνέχιζε το έργο

ασταμάτητα

γιατί λειτουργούσε

ψυχικά.

Η ανάσα των ψυχών ήταν βαθιά

γιατί ζούσαν τη χαρά.

Αυτό ένιωσα πάνω μου.

Η χαρά σου δεν είχε σταματήσει

ήθελε τη συνέχεια

για να ξημερώσει ο κόσμος

με το φως.

Είχες ήδη τ’ άστρα στο στόμα

αλλά ήθελες να ζήσεις

και την πολλαπλότητα

μέσω της πολυκυκλικότητας.

Η ψυχή σου

ήθελε να φτάσει

από παντού

στην τελειότητα

κι είχε ξεπεράσει

κάθε εμπόδιο

για να ζήσει

τους σπασμούς της.