Η ιδέα της αρνητικής απόστασης

δεν είχε νόημα από μόνη της

χωρίς εξηγήσεις.

Το ίδιο ήταν και για τον αρνητικό χρόνο.

Πάντως ήταν πέρα

του μηδενισμού της απόστασης.

Σκέφτηκε το yin και το yang.

Η απόσταση δεν ήταν μόνο μηδενική

αλλά και αρνητική.

Δεν ήταν μόνο επαφή

δερμάτων

αλλά σχέση σωμάτων

και δεσμός ψυχών.

Έτσι κι ο ιππότης ήταν μέσα στις ψυχές

για να ζήσει το φως

το εσωτερικό

με το δώρο της ουσίας.

Και τίποτα δεν περίσσευε

λόγω της βαθιάς αγάπης.

Όσο επικίνδυνο

ήταν το σπαθί,

ήταν πλασμένο

για να ζήσει

με τη θήκη του.

Κι αν οι μετρήσεις

ήταν τρόπος

να αποφευχθεί το άγχος,

είχε δεχτεί

τα πάντα

με τρυφερότητα

για να είναι

η χαρά της αρνητικής απόστασης

τέλεια.