Όταν λες εύκολα: αγαπάμε
και δυσκολεύεσαι να πεις: σ’ αγαπώ
πώς μπορείς να είσαι πιστός
με την έννοια της πίστης;
Όταν κάνεις την προσευχή
κι είναι πάντα για σένα
που ζητάς βοήθεια
και ποτέ για τους άλλους
πώς μπορείς να είσαι αυτό που λες;
Στην πραγματικότητα
έχεις κοινωνικά δεσμά
κι είσαι θύμα της κοινωνίας
χωρίς καν να το ξέρεις,
τόσο σου φαίνεται φυσιολογικό.
Κι όμως είναι βάρβαρο
και τίποτα δεν το δικαιολογεί
σε ανθρώπινο επίπεδο.
Κι αν δεν σπάσεις τα δεσμά σου
δεν πρόκειται ποτέ
να γευτείς την ελευθερία.
Με δεσμά σού
κρέμασαν τη σκέψη σου
και πεθαίνεις
πριν ζήσεις
γιατί ποτέ δεν άγγιξες
την ουσία.
Λες κι είναι επικίνδυνο το φως.
Ενώ είναι η κοινωνία
που το φοβάται
γιατί ξέρει ότι θα δείξει
όλες τις πληγές
όσων έχει σκλαβώσει
για να είναι ήρεμη.
Μόνο όταν έσπασαν τα δεσμά
μπορούσαν να ζήσουν οι ψυχές.