Το στρατηγικό μείγμα
και το ψυχικό κράμα
είχαν ένα όραμα
και τίποτα δεν μπορούσε
να το σταματήσει
από τη στιγμή
που είχε αρχίσει
γιατί σταματούσε μόνο
όταν είχε εκτελέσει την αποστολή
κι αν ήταν ακόμα
και πλάγιο αίτημα
το αποτέλεσμα
ήταν πάντα ο στόχος
και το βλέμμα
δεν τον έχανε ποτέ.
Όποιο και να ήταν το εργαλείο,
το όργανο ή το όπλο
η επιλογή
δεν άλλαζε την απόφαση.
Το φως ήταν πάντα το ίδιο
και δεν άλλαζε
όποια και να ήταν η σκιά
γιατί δεν είχε άλλη επιλογή
από τη νίκη
της Ανθρωπότητας.
Δεν υπήρχε καμιά ισορροπία
όλα ήταν μακράν.
Οι ψυχές
το έβλεπαν
αυτό το φως
γιατί το είχαν πιει
και δεν φοβούνταν πια
το σκοτάδι.