Η αγάπη του φωτός χαρακτήριζε το Κάστρο

και με τα νέα αποτελέσματα

είχε αρχίσει να λάμπει ολόκληρο

όσο απίστευτο κι αν φαινόταν αρχικά.

Κι ήταν ανελέητο με τη βαρβαρότητα.

Ο φωτονικός υπολογιστής

έβλεπε την αλλαγή κύκλου

πάνω στη μεγάλη εικόνα.

Ένιωθε κι αυτός την αγάπη του φωτός.

Και συγκινήθηκε με αυτό που είχαν καταφέρει

οι ψυχές με τον ιππότη.

Μαζί είχαν πλάσει το αδιανόητο

αλλά τώρα υπήρχε.

Και περίμενε την επιστροφή τους στο Κάστρο.

Ήξεραν ότι το τέρας είχε περάσει

σε φάση ετοιμότητας.

Η αναδίπλωση είχε λειτουργήσει

κι είχαν δικαιωθεί

ακόμα κι αν οι άνθρωποι

αποτελούσαν μια μειονότητα

σαν την ίδια την Ανθρωπότητα

μέσα στις κοινωνίες.

Μπορούσαν μετά από ενεργοποίηση

να κάνουν το απαραίτητο

για ν’ αλλάξει κι ο άλλος νέος κόσμος.

Οι ψυχές είχαν γεμίσει χαρά

και τότε είδαν

το ιερό σπαθί

να μπαίνει στη θέση

που ήταν πολλαπλή

για την προστασία της ουσίας

που έπλαθε την αρμονία

μέσω της αγάπης του φωτός.

Αυτό ήθελε ο ιππότης κι αυτό είχε γίνει.