82149 - Το γλυκό της νύχτας
Ν. Λυγερός
Οι σκέψεις των ψυχών ήταν
πάντα πολλαπλές
σαν να ήθελαν να τον πιάσουν
από όλες τις πλευρές.
Έπλαθαν έναν πολλαπλό πίνακα
που έμοιαζε με γλυπτό
που θα μπορούσε να είχε επινοήσει.
Ήταν όλες της υλοποίησης
γιατί ήθελαν απτά αποτελέσματα
και ίχνη για το Κάστρο.
Κάθε φορά που σκέφτονταν
ένα θέμα για υλοποίηση
τους το σχεδίαζε.
Κι ήταν μετά για αυτές
ένας διπλός λόγος να το σώσουν πρώτα
και να το διαδώσουν.
Αξιοποιούσαν την πηγή ουσίας
όπως αξιοποιούσαν το πηγάδι γνώσης,
όλες μαζί ήθελαν αυτό το φως
να παράγει έργα μέσω χαρών.
Αυτό το γλυκό της νύχτας
ήταν η απόλαυση της ομορφιάς.
Δεν προσπαθούσαν να τον καταλάβουν
ολοκληρωτικά αλλά αξιοποιούσουν
κάθε προσβάσιμη σταγόνα
κι έπιναν την ουσία του φωτός του
αφού ήταν ένας τρόπος μοναδικός
για την έκφραση της χαράς τους
και την ανάγκη της μεταχαράς του.
Έτσι ένιωθαν ότι δεν είχε κανένα νόημα
η ισορροπία για την αρμονία
κι η ειρήνη για την ελευθερία.
Γι’ αυτόν τον λόγο
ακόμα κι όταν τον πείραζαν
ήταν πάντα για να παράγουν μαζί
ένα νέο έργο
κι αυτό να είναι πάντα
ουσιαστικό.
Αυτή ήταν η συμβολή τους
και γι’ αυτό η βαθιά του αγάπη
τις προστάτευε με το ιερό σπαθί.