Εκείνο το μελανοδοχείο βρισκόταν σε βάθος 60 μέτρων.
Το είχε ανακαλύψει ένας μαχητής του σε μια κατάδυσή του.
Του το είχε δείξει εξ αποστάσεως
γιατί ήξερε πόσο τον άγγιζε
αυτό το κομμάτι της ιστορίας.
Ήταν σ’ ένα ιαπωνικό πολεμικό πλοίο που είχε βυθιστεί.
Και του το έκανε δώρο
γιατί είχε συνειδητοποιήσει την αξία του γραπτού.
Έτσι το μελανοδοχείο της ιστορίας
είχε ενσωματωθεί στο κάστρο της μνήμης
για τη συνέχεια του έργου.
Ήταν μία νέα ιστορία του παρελθόντος
που είχε έρθει να ενισχύσει
τον αγώνα του μέλλοντος.
Ήταν η απόδειξη της προσπάθειας
που είχε κάνει ο επεκτατισμός
της φασιστικής Ιαπωνίας.
Ήταν η απόδειξη της ύπαρξης της Χρονογέφυρας.
Ακόμα και τα μάτια του μαχητή
που είχαν γεμίσει δάκρυα συγκίνησης
όταν του το παρέδωσε
έμειναν στη μνήμη του
σαν να ήταν το μελάνι
αυτής της ιστορίας.