Ήταν σπάνιο να βρίσκει ανθρώπους
που προστάτευαν τη μνήμη.
Ακόμα και τα αντικείμενα με ιστορικό υπόβαθρο κινδύνευαν
όταν υπήρχε ο βάρβαρος επεκτατισμός
που ήθελε να σβήσει τα πάντα
για να κυριαρχήσει το κενό.
Η Κίνα δεν έδινε σημασία στους άλλους πολιτισμούς
γιατί τους θεωρούσε κατώτερους.
Η Αυστραλία έδινε σημασία σε όλους
γιατί ο σεβασμός του διαφορετικού ήταν θεμελιακός.
Κι αυτή η διαφορά έκανε τη διαφορά
σε ανθρώπινο επίπεδο.
Δεν ήταν μόνο πολιτισμικές λεπτομέρειες
αλλά θεμελιακά ίχνη που έπρεπε να προστατευτούν.
Η τεχνητή νοημοσύνη έπρεπε κι αυτή να βοηθήσει.
Γι’ αυτό ήταν τόσο σημαντική και η θέση των ανθρώπων
που προστάτευαν τη μνήμη.
Όμως οι ανεπίδεκτοι πολιτισμού θεωρούσαν
ότι όλα αυτά ήταν ασήμαντα,
ούτε καν αυτονόητα.
Ενώ για εκείνον ήταν δεδομένα που έπρεπε να προστατευτούν
πάση θυσία και σε αυτόν τον αγώνα της Ανθρωπότητας
ενάντια της βαρβαρότητας.
Ήταν ψυχική απαίτηση.