Ακόμα και η πρόσφατη ιστορία έβαζε την Ταϊβάν σ’ ένα ειδικό πλαίσιο που είναι εκείνο των Δράκων της Ασίας. Η έκφραση γεννήθηκε για να γίνει κατανοητό το οικονομικό θαύμα που δημιουργήθηκε στην Ιαπωνία, στη Νότια Κορέα, στη Σιγκαπούρη, στην Ταϊβάν και στο Χονγκ Κονγκ. Μερικές φορές δεν συμπεριλάμβανε αυτή η έκφραση την Ιαπωνία αλλά πάντα εμπεριείχε την Ταϊβάν. Σε καμία περίπτωση δεν έπρεπε  να υπάρχει σύγκριση με τις Τίγρεις της Ασίας που αποτελούνται από το Βιετνάμ, την Ινδονησία, τη Μαλαισία, την Ταϊλάνδη και τις Φιλιππίνες. Με την επιστροφή στην Κίνα του Χονγκ Κονγκ το 1997, παρόλο που θα λειτουργήσει σ’ ένα πλαίσιο υψηλής αυτονομίας έως το 2047, η Κίνα άρχισε να διεκδικεί ακόμα περισσότερα σε σχέση με την Ταϊβάν. Τουλάχιστον σε επίσημο κι αρχικό στάδιο αυτό δήλωσε, αν κι όλοι οι ειδικοί κατάλαβαν πόσο εχθρικά έβλεπε τους άλλους Δράκους της Ασίας. Στο στρατηγικό παίγνιο Go λέγεται ότι οι μεγάλοι δράκοι δεν πεθαίνουν. Και γι’ αυτό η Κίνα θέλησε από την αρχή να αποδείξει ότι η Ταϊβάν είναι μικρός δράκος. Δεν είχε όμως υπολογίσει την επιρροή της Αμερικής.